СВОЙСТВА ТЕРМОДРЕВЕСИНЫ

Balia ogrodowa: z modrzewia, cedru, świerku albo fińskiego termo drewna Lunawood ? Produkty spotykane na polskim rynku mogą przysporzyć klientowi sporych problemów w przyszłości.

Certyfikaty fińskiej sosny termo modyfikowanej Lunawood ®

Dla szybkiej orientacji zrobiliśmy proste porównanie różnic w rodzajach drewna do produkcji gorących beczek. Takie produkty są powszechnie produkowane z drewna świerkowego, modrzewia lub cedru. Czesto takie balie do kąpieli mozna spotkać w ofertach, dostępnych w Internecie. Od menedżerów różnych firm doskonale rozumiemy, że najlepsze beczki do kąpieli powinny być zebrane z drzew iglastych nie bardzo żywicznych. Na czym opiera się ich zatwierdzenia pomożemy to zrozumieć.

Wielu klientów szukają wyjątkowych rozwiązań dla swego ogrodu przez wyjątkowe beczki do kąpieli. Wyjątkowe, trwałe, eleganckie, wytrzymałe i doskonale wyposażone. Ale te rozwiązania muszą odpowiadać rynkowym realiom, a więc i kieszeni przeciętnych Polaków.

Wielu producentów twierdzi, że ich beczki zostały wykonane z najlepszych dostępnych materiałów, są wygodne i niezwykle użyteczne, wykonywane są z użyciem najnowszych technologii. Ale co kryje się pod tym wszystkim - pięknością, solidnością, trwałością, nowoczesnością i ekskluzywnością aby beczki służyły Państwu przez długie lata użytkowania.

Wieloletnie praktyczne doświadczenie producenta - ten kryterium znajduje się na drugim miejscu po dokonaniu prawidłowego wyboru materiału do produkcji beczek do kąpieli.

Modrzew. Dobry, tani materiał do budowy beczki. Praktycznie nie nadaje się do cna. Mniej niż dąb, robi się ciemny oraz mniej niż dąb boi się zmian wilgotności. Pod warunkiem dostępu tlenu i podwyższonej wilgotności gnije trochę wolniej niż sosna. Wadą jest pęcherze żywiczne. Ma tendencję do rozwarstwiania.

Cedr. Znacznie gorszy od modrzewa według kryteriów biologicznej odporności i wytrzymałości. Z niego najlepiej produkować fito-beczki, a nie beczki do kąpieli, gdzie ciało nie otrzyma maksymalną korzyść fitoncydów i olejków eterycznych. Parowanie zabija praktycznie wszystkie chorobotwórcze drobnoustroje. Średni czas życia pod wpływem wilgoci ok. 2 lat.

Świerk. Jeden z najtańszych materiałów do produkcji beczek do kąpieli. Podatna na porażenie przez grzyby, które niszczą drzewa. Drewno trudne do impregnowania i nieodporne na warunki atmosferyczne. Posiada większą higroskopijność, niż sosna oraz ma więcej sęków, niż w sośnie. Z czasem ciemnieje. Słabo odporny na działanie wilgoci.

Termo sosna Lunawood. Odporne termo drewno LunaThermo D odnosi się do drugiej klasy odporności na gnicie (EN 350-2). Drewniane wyroby należące do pierwszej i drugiej klasy odporności na gnicie mogą być wykorzystywane do użytku zewnętrznego bez dodatkowej obróbki. Finska termo sosna nie reaguje na zmianę wilgotności tak radykalnie, jak naturalne drewno bez termicznej obróbki. Ale nie należy mylić różne typy traktowania w zakresie technologii ThermoWood stosowanych w różnych krajach, zgodnie z wymogami International ThermoWood Association. Tylko fińska thermo sosna gwarantuje wysoką jakośc beczek do kąpieli co zostało potwierdzone certyfikatem KOMO i jest kontrolowane przez SKH (Holandia). Średni czas życia drewna ok.15-20 lat.

Niepokryte drewno, jako materiał higroskopijny, wchłania wilgoć i może ją ponownie oddawać. Jak tylko wilgotność drewna przekroczy punkt krytyczny, niebezpieczne dla drewna grzyby zabiorą się do dzieła. Pobór wilgotności powoduje pęcznienie drewna, i to w różnym stopniu na długości, szerokości i grubości. Istnieje kilka podstawowych warunków, które przez producenta muszą zostać spełnione:
- drewno przed przetworzeniem musi zostać dokładnie wysuszone do optymalnego poziomu wilgotności i odpowiednio przygotowane.
- drewno musi być chronione przed pobieraniem wilgotności poprzez wysokogatunkowy impregnat.

Сертификаты качества финской термодревесины Lunawood

Термодревесина (финская термососна) – материал, получаемый в процессе нагрева древесины до высоких температур, при которых происходит модификация внутренней структуры дерева на молекулярном уровне. Нагрев происходит в герметичной камере без доступа кислорода, благодаря чему дерево не загорается. При этом не применяются никакие химические вещества.

Процесс термообработки (термомодификации) древесины можно разделить на следующие стадии (технология термодревесины):

повышение температуры в камере до 130-150 °C и сушка при высокой температуре с уменьшением влажности почти до нуля;
затем происходит повышение температуры в камере и соответственно древесины в среде насыщенного водяного пара до температуры 200-240 °C. При этом в камере создается незначительное избыточное давление по сравнению с атмосферным. На этом этапе древесине и придаются определенные свойства и цвет, т.е. получается новый материал – термодревесина.
далее температура снижается, а влажность древесины доводится до уровня 4-6 %. В зависимости от условий термообработки и породы дерева остаточная влажность древесины на 40-60% меньше, чем у высушенной обычным способом. Это только малая часть уникальной технологии, которую изобрели финны.

Термодревесина обладает целым рядом уникальных качеств, не свойственных обычной древесине.

Основные свойства и преимущества термодревесины:

отсутствие смолы: смола высыхает или полностью испаряется. Особо следует отметить, что хвойные породы дерева практически полностью теряют смолу, сохраняя замечательный аромат, усиливающийся при повышении влажности и температуры воздуха;
меняется клеточная структура дерева, становясь такой, как если бы дерево сушили в естественных условиях несколько сотен лет, при этом не применяются никакие химические вещества. Более ярко проявляется текстура древесины. Недорогие сорта дерева приобретают внешний вид ценных пород.
при термообработке древесина меняет цвет, приобретая более тёмные коричневые благородные оттенки. Следует отметить, что изменение цвета — сквозное (распространяется на всю толщину), что хорошо видно на срезе. Царапины на такой поверхности практически незаметны. Изменяя температуру термообработки можно добиваться желаемого оттенка древесины и/или степени устойчивости к условиям окружающей среды.
теплопроводность древесины становится в пределах 0-30%. Пониженная тепловодность является ещё одним плюсом термодревесины. По сравнению с обычным деревом теплопроводность ниже на 20-25%.
возрастает поверхностная прочность темодревесины. По сравнению с обычной древесиной прочность поверхностного слоя повышена на 5-20%. За счет высокой прочности термообработанная древесина способна выдерживать самые высокие нагрузки, не истираясь, долгие годы;
уменьшается способность впитывать влагу. Прежде всего, это стабильность геометрических размеров при обильном воздействии влаги и перепадах температуры. Проще говоря, при попадании воды на изделия, их не ведет, не коробит, они не разбухают и не усыхают. Влагу термодерево впитывает в 5 раз меньше, чем обычное дерево, благодаря тому, что его поверхность плотная, а не пористая, а также, модифицирована его капиллярная структура. Но, даже впитав немного влаги, термодерево не изменит свои размеры, и они останутся такими же, какими были в сухом состоянии;
увеличиваеся бактериологическая стойкость древесины. Финская термососна Lunawood «несъедобна» для различного рода грибков, насекомых и других вредителей. При термической обработке разлагаются древесные сахара, являющиеся питательной средой для микроорганизмов, способствующих гниению дерева. Оно становится исключительно стойким к гниению, приближаясь по этому показателю к лиственнице, а, следовательно, и гигиеничным материалом;
существенно увеличивается долговечность финской термодревесины. Не будучи подверженной воздействию влаги и биологических вредителей, термически обработанная древесина служит в несколько раз дольше обычной.